Goede voornemens

In deze nieuwsbrief:

• korte duiding van de toestand in de wereld

• terugblik op de geboorte van Cultuurpers in 2008

• nieuwe energie voor Cultuurpers in 2024

• spannende persberichten van nieuwe(!) en bestaande leden

• niet te missen toegift 

Hond in winterlandschap (Foto door auteur)

Beste lezer,

Het is december en koud. De beoogde premier van in ieder geval een kwart van onze landgenoten heeft woord gehouden en klimaatverandering teruggedraaid. Tot komend weekend.  Tijd dus om het roer om te gooien?

Je zou het haast zeggen, maar laten we dat nog maar even niet doen. Ik ga ons ook geen moed inspreken, of zeggen dat de soep niet heet gegeten gaat worden, want niets wijst erop dat de sfeer onder de kiezers opeens naar sociaal, solidair, klimaatbewust en Europees zal omslaan. Laat staan dat er een coalitie komt die de benodigde 500 miljoen extra in de kunsten zal gaan steken. 

Déjà vu

Dat levert natuurlijk een déjà vu van jewelste op. Even kort: in het najaar van 2008 hield mijn wereld op omdat niet alleen een automobilist mijn been verbrijzelde, maar ook de krantenwereld in elkaar stortte. 

Het was 15 jaar terug en er was energie, zodat ik met een aantal collega's een Plan B bedacht. Dat Plan B werd uiteindelijk Cultuurpers, dankzij een startsubsidie die toenmalig Cultuurminister Plasterk (jawel) uit een hoge hoed wist te toveren. Het geld kwam uit de rente op de omroepreserve. 

(Ja, dus dat er een omroepreserve was, waar zoveel geld in zat dat van een deel van de rente een klein persbureautje kon worden opgezet. Time flies.) 

Enfin, toen een jaar later zijn opvolger Halbe Zijlstra op instigatie van Wilders de hele boel weer in elkaar kwam schoppen, wisten we hier dus al een beetje van de hoed en de rand. En zagen we hoe de sector zichzelf in de voet schoot door zich als hoeder van de beschaving te profileren. En te gaan marcheren. 

Niet bij de pakken neerzitten

Wat toen al voelbaar was, is nu zichtbaar: de kloof heeft zich onder onze marcherende voeten geopend. 

En nu gaan we dus niet bij de pakken neerzitten! Het is juist tijd om nieuwe plannen te bedenken, horizonten te verleggen. Na een week vol inktzwarte gedachten heb ik wat voornemens voor Cultuurpers op een rij gezet en daardoor heb ik er weer zin in.

Dit zijn de voornemens:

• Cultuurpers gaat iets minder over mij. Natuurlijk ben je elke week blij met mijn persoonlijke updates uit de wereld van kunst en cultuur, maar we zien online  iets te veel mannen van zekere kleur en leeftijd hun absolute mening verkondigen. Of iemand tot aan de hel verketteren om een enkele vergissing. Stop daarmee.

• Cultuurpers gaat actief op zoek naar verhalen uit andere sectoren en delen van de samenleving. Niet langer passief wachten op het zoveelste persbericht of aankondiging, maar luisteren naar wat er in het land speelt, liefst een beetje buiten de culturele bubbel. Recensies en reportages over wat er belangrijk is binnen de sector blijven gewoon komen in de vertrouwde hoge kwaliteit;

• Cultuurpers gaat iets minder gratis worden. Nee, we gaan geen strenge betaalmuur opwerpen, maar het is langzaam maar zeker wel een beetje irritant dat soms juist de best gesubsidieerde cultuurinstellingen van Nederland het lidmaatschap van Cultuurpers iets vinden voor kleine zelfstandige makers. Ik ben geen agressieve marketeer, dus bij deze een oproep voor een marketeer met tijd om eens wat tips te geven.

• Deze nieuwsbrief gaat helemaal over naar Substack.  De 1400 zogenaamde 'gratis' leden, die sinds kort al updates ontvangen via deze nieuwe dienst, krijgen gezelschap van de 500 betalende leden, die door zullen kunnen lezen waar de gratis leden tegen een zacht grensje aanlopen.