Oud en stoffig?

Een nieuwsbrief vol duiding van de regio en kunstsubsidies, maar ook nieuws over het matriarchaat, textielkunst en DeepSeek.

Persberichten

Voor we het diepe in duiken, eerst aandacht voor culturele instellingen die met hun lidmaatschap Cultuurpers mede mogelijk maken. Sluit je aan bij deze uitdijende club en neem een 'Cultureel lidmaatschap'!

Raad voor Cultuur

“Toezicht in de culturele en creatieve sector is op veel plekken goed geregeld. Met grote inzet en bijna altijd op vrijwillige basis dragen toezichthouders bij aan een bloeiend cultureel leven. Minister Eppo Bruins van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap geeft in zijn adviesaanvraag aan dat er ruimte is voor verbetering. De raad deelt deze constatering.”

Raad voor Cultuur: adviescommissie Governance van start - Cultuurpers

Amsterdam Museum

“De heer Huige heeft ervaring als eindverantwoordelijke bij grote projecten als verbouwingen, verhuizingen, risicomitigatie en (her)financieringen. Zijn bestuurlijke ervaring heeft vorm gekregen als bestuurder binnen de Nederlandse Vereniging van Participatiemaatschappijen. Daarnaast is Huige maatschappelijk betrokken. Hij vervulde vrijwillige functies op het gebied van sport en cultuur en binnen de Industrieele Groote Club.”

Benoeming nieuw lid raad van toezicht Amsterdam Museum - Cultuurpers

Je kunt op twee manieren steun geven aan Cultuurpers, met dezelfde rechten. Het verschil is dat je door lid te worden via onderstaande knop, in een omgeving blijft waar geen Amerikaanse software bij nodig is.

Maakt je dat niets uit en kies je voor meer gemak, klik dan hieronder:

Maar nu over dat ‘Oud en Stoffig’?

Beste lezer

Erik Akkermans schreef deze week over de jaren tachtig: “Geen klassiek ballet zonder spagaat. Geen cultuurspreiding zonder twijfels. Doen we hier echt goed aan, doen we het goede en doen we dat dan goed? In een tijd dat genres nog veel meer, en heel stevig omheind, van elkaar gescheiden waren, toen iedereen meteen wist wat je met ‘Kunst met een K’ of ‘kunst met een k’ bedoelde en de TROS of André van Duin bakens voor de culturele polarisatie waren, had ik toch sterk het idee dat je zowel stamppot boerenkool als zeebaars op een bedje van asperges lekker moest kunnen vinden. Dat we hekken moesten weghalen, stijlen konden mengen, veel meer konden combineren. Maar hoe doe je dat zonder te forceren en je doelgroep voorbij te lopen?” (IN PERSPECTIEF #24: EEN MANNENKOOR IN HET BIM HUIS - Cultuurpers)

Erik Akkermans is dus al toe aan aflevering 24 van zijn memoires. Elk afzonderlijk deel is al de moeite waard, dit laatste deel is speciaal omdat het exact samenvalt met een missie en een ervaring die ik zelf heb: regio en bezonkenheid, Ik kom daar straks op terug.

Akkermans’ artikelen verdienen een breder publiek. Hij zou ze graag laten bundelen. Mij ontbreekt het aan uitgeef-, vormgevings- en distributiekracht om dat vanuit Cultuurpers te doen. De vraag is dus of jij die talenten wel hebt, of dat je ons kunt helpen aan iemand, of een organisatie, die zich daar sterk voor wil maken.

Maar nu over Akkermans’ pleidooi voor minder onderscheid tussen breedtekunst en ‘hoge kunst’. Dankzij het vanuit de randstad bepaalde kunstbeleid krijgen kunstinstellingen subsidie als ze door een randstedelijke blik zijn goedgekeurd. Ik publiceerde daar eerder over. Zie Subsidiecrisis: als de Kamer straks met een reparatie voor regio en zaaglijn komt, zijn we nog verder huis. - Cultuurpers en Waar ging het mis tussen de cultuurbeslissers en de regio? - Cultuurpers. Inmiddels is vooral het Fonds Podiumkunsten een beetje bijgedraaid. De Raad voor Cultuur wilde een aanvraag voor een regionaal productiehuis niet eens in behandeling nemen.

Door het Stof

De cast van Door het Stof (Foto: wijbrand schaap)

Maandag was ik bij de perspresentatie van Door het Stof, een spektakelstuk in het teken van het 750-jarig bestaan van Enschede. Het belooft een voorstelling te worden in de relatief jonge traditie van Twents regiotheater. Professionals, studenten en amateurs werken eendrachtig samen in een driedelig stuk over de grote (eerste) staking van textielarbeiders in de regio.

De tekst van Jibbe Willems draait om Alphons Ariëns, de roomse priester die in de staking tussen socialisten en kapitalisten bemiddelde en door beide partijen werd verguisd. Er bestaat een comité dat de man heilig wil laten verklaren, maar de meningen zijn nog verdeeld over de kwaliteit van de wonderen die aan hem worden toegeschreven. Ditmaal loopt de scheidslijn tussen gelovigen en ongelovigen.

Causaal verband

Die Twentse producties zijn precies waar het verhaal van Akkermans ook over gaat. Waarom stellen wij zulke bijzondere eisen aan subsidie-aanvragen, terwijl er nauwelijks oog is voor de diversiteit van Nederland, waar een stad als Enschede in de verste verte niet lijkt op Amsterdam, en de kloof tussen publiek en kunst gigantisch is? Akkermans vermoedt een causaal verband en dat onderschrijf ik volledig.

Hieronder gaan we verder voor betalende leden. Vind je het ook logisch om te betalen voor kunst, en stel je eisen aan de kwaliteit van kunstjournalisten? Steun Cultuurpers dan door lid te worden! En lees verder over Leeuwarden, nood aan ateliers, Boudica, een doorbraak op 94 jaar, deep seek en DEI, plus Marianne Faithful.