Supermarktslaatjes met kerst

Hoe we verschil kunnen waarderen

Beste lezer,

Cultuurpers wordt gelukkig niet gesponsord door Johma. Van Het Kerstdiner dat ik in Enschede meemaakte alleen al ben ik al flink aangekomen. Mijn eerste alinea: "Het is een van mijn ergste guilty pleasures. Eiersalade van de beter gevulde mayonaisefabrikant uit Twente, met een goede tweede plaats voor hun tonijnsalade. Ik kan daar niet genoeg van krijgen. En laten ze die nu allebei op tafel hebben staan bij Het Kerstdiner in Theater Kleine Willem in Enschede. Niet chique, maar in het land van de textielbaronnen en werkloze weverijwerkers hebben ze sowieso andere opvattingen over chique dan in de Randstad." (lees het hele verhaal hier: In Enschede besefte ik weer hoe belangrijk eigen spelers voor een stadstheater zijn).

Samen

Er bestaat best een groot verschil tussen de Randstad en de rest van het land. En die rest van het land verschilt onderling ook nog enorm. Ik was eerder in Overijssel en schreef er dit over: Ik was in het land van Sander Schimmelpenninck en zag niet alleen maar fascisten.

Door elkaar over en weer over één kam te scheren doen we elkaar tekort. Nu de wereld veranderd lijkt in een kolkend vat brandende lava en impulsief reageren het beste lijkt, wil ik stilstaan bij iets waar we het over eens kunnen zijn. Niet omdat we er samen tegen zijn  (makkelijk) maar omdat we het samen waarderen (ingewikkelder).

Zal ik een voorzet doen? Deze opdracht van schrijver Jacques Vriens aan pabo's is mijn favoriet: "Studenten lezen minimaal 75 boeken in vier jaar tijd (klassiekers, literair, pulp, graphic novels en prentenboeken), houden boekpresentaties; schrijven recensies en ‘leren’ voorlezen en vertellen."  

Simpele oplossing

Hij schreef dit vandaag, donderdag 14 december, in de Volkskrant. Hij biedt met dat ideaalbeeld een simpele oplossing voor de ontlezing die wild om zich heen grijpt: begin bij de pabo, om daar het lezen in alle geledingen van het onderwijs weer hoofdzaak te maken: Opinie: Hou op met miepen en mauwen over onze slecht lezende kinderen, aan de slag!.

Volgens Vriens staat lezen aan de wortel van al het andere. Ook van muziek, theater en beeldende kunst. Lezen moet je leren om de werkelijkheid te kunnen interpreteren. 

Dat er te weinig wordt gelezen is al tientallen jaren een probleem.  Ik vond een Jacques Vriens-momentje terug in de archieven van 2015:  Cultuureducatie aan de afgrond: 18 discusssiepunten waar één strategie nodig is ](gratis voor leden na inlog). Zelfs in 1998, als redelijk verse kracht bij het Algemeen Dagblad, was lezen op school al een issue. Maar laten we de hoop niet opgeven. 

Zullen we gaan lezen met kerst? Niet uren in de keuken staan, maar een supermarktslaatje op tafel zetten? En de rest van de tijd op de bank doorbrengen? Welk boek lees jij? Ik heb Prophet Song op mijn e-reader, waar ik aan begin als ik Luister uit heb. 

Wie weet kunnen we met de kunst van het lezen het tij nog keren, want in Brabant begint het alweer te rommelen: In Brabant gaan de kunstsubsidies al onderuit.

Zeg je krant niet op

En dan nog dit: 15 jaar geleden ontstond het idee voor Cultuurpers omdat onafhankelijke kunstjournalistiek steeds schraler en schaarser werd. Dat we nog bestaan is niet vanzelfsprekend. Het laatste jaar was spannend. Maar ik neem de woorden van Bram Vermeulen in Kunststof ter harte. Juist in deze tijden waarin de democratie door misinformatie en framing bedreigd wordt is onafhankelijke journalistiek cruciaal. (Kunststof - Beluister Bram Vermeulen, journalist | Podcasts | NPO Radio 1)

Zeg dus je krant niet op, word lid van een omroep en steun Cultuurpers. Komend jaar gaat er veel gebeuren, en het zijn juist de op het oog 'kleine' zaken waarvoor serieuze journalistieke aandacht nodig blijft, en die valt vaak weg in het grote mediageweld. 

Ik blijf gemotiveerd dankzij soms hele kleine en soms grote bijdragen, plus fijne reacties van lezers zoals jij. 

Een (extra) bijdrage in de vorm van een donatie helpt! Dat kan al vanaf de prijs van een Johmaslaatje.

Doneer hier!

Groet en fijne feestdagen!

Wijbrand Schaap

PS: De kerstvoorstelling waar ik naar uitkijk