Nieuwsbrief Cultuurpers
Cultureel Persbureau
Vanzelf verjongd?
0:00
-32:23

Vanzelf verjongd?

Marketing is best nog wel een vies woord bij kunstenaars, en ook bij journalisten. Maar effectief is het vaak wel. Daarover vertelt Emily Ansenk, maar er is veel meer!
Emily Ansenk door Ada Nieuwendijk

Extra aandacht voor vreselijke afko's als roi, klantroutes en crm heeft het Holland Festival een frissere uitstraling en nieuw publiek gegeven. Blijkt uit deze podcast.

Daarom dus eerst aandacht voor persberichten van enkele leden! 🙂

Cultuurpers

Woensdag 3 juli is de bekendmaking van de adviezen van de Raad voor Cultuur voor het komende kunstenplan. Speciaal voor onze betalende leden en abonnees komt er dan een snelle speciale editie van deze nieuwsbrief uit, met eerste duiding. Mis dus niks, word snel abonnee!

Holland Festival

"Rineke Dijkstra staat bekend om haar meesterlijke portretfotografie en haar vermogen om de kwetsbaarheid en kracht van haar onderwerpen vast te leggen. Terwijl de live performance vorm krijgt en daarna verdwijnt, creëert Dijkstra een blijvend archief waarmee ze de essentie vangt van de hoofdpersonen van de Amsterdamse versie van The Second Woman. Een tijdgebonden performance die plaatsvindt in het hier en nu maar van nature vergankelijk is, en fotografie, die een materiële documentatie van de realiteit achterlaat, worden gecombineerd en zo wordt The Second Woman ook een reflectie op de vergankelijkheid van tijd en de blijvende impact van kunst." Rineke Dijkstra legt gedurende 24 uur de theatermarathon met Georgina Verbaan vast

Aluin

"Twelfth Night is ooit door Shakespeare geschreven als stiekem Queer-feestje binnen de normen van de zeventiende eeuw. Omdat destijds in Engeland alle rollen door mannen gespeeld werden, hadden de liefdesscènes en de genderverwarring in het stuk een extra laag. In de bewerking van Ayden Carlo is Twelfth Night een genderfluïde romcom van nu." Genderfluïde muziekspektakel ‘Twelfth Night’ van Theatergroep Aluin wegens groot succes terug op tournee!

Het Nut

"Ondanks, of juist dankzij, het feit dat de voorstelling balanceert op de rand van ongemak, gaven ook deze voorstellingen gehoor aan het gevoel dat er ‘iets’ moet gebeuren om de groeiende ongelijkheid op te lossen." Drie dagen Goed goud geld levert ruim € 11.000 aan overtollig kapitaal op 

"Samen met Greg heb ik met grote betrokkenheid en veel enthousiasme gewerkt aan het opbouwen van ons succesvolle gezelschap. Mijn dank gaat uit naar bestuur, collega’s en Greg voor een leerzame en inspirerende tijd. Na deze jarenlange samenwerking, merk ik dat het tijd is om nieuwe wegen in te slaan en ruimte te maken voor een nieuw hoofdstuk in mijn carrière." Zakelijk leider Jannet van Lange vertrekt bij het NUT beleid - Cultuurpers

Bosch Parade

"“Al onze kunstenaars en vrijwilligers trotseerden de Dommel met veerkracht en positiviteit. Met een fantastische hommage aan Bosch als gevolg.” Miesjel van Gerwen, artistiek directeur."

Tiende editie Bosch Parade krijgt een zomers staartje PERSBERICHTEN - Cultuurpers

Let op: 

De onafhankelijke journalistiek van Cultuurpers is altijd belangrijk, maar juist nu extra nodig. Is je omzet kleiner dan 250.000 euro, steun dan Cultuurpers met 175 euro per jaar. Als je organisatie meer dan 250.000 euro per jaar omzet, is het 360 euro.  Je kunt ook als privépersoon je support geven aan onze vrije journalistiek. Klik daarvoor hier

Share

Zomaar Jonger

Beste lezer!

Het Holland Festival was dit jaar anders. Ik heb nogal wat voorstellingen gezien, zie uit het lijstje hieronder. Al die keren trof ik een gemengder en jonger publiek in de zaal dan in de jaren daarvoor. Het viel echt op. 

Dus: wat is er gebeurd? Is de cultuurconsument veranderd of is het festival veranderd?

Ik ben het gaan vragen aan Emily Ansenk, die in 2019 directeur werd, na een succesvolle periode bij de Rotterdamse Kunsthal. Zij heeft een paar interessante antwoorden. 

Simpele samenvatting zou zijn: "It's the marketing, stupid!" (Vrij naar Carters strateeg James Calville, die het in 1992 over de economie had), maar dan zit gelijk een heel groot deel van de Holland Festival-intimi bovenop de kast. 

Het is goed om eens naar Ansenk te luisteren, want ze heeft een klein wonder verricht: het publiek is verbreed zonder dat er wezenlijk iets aan de ziel van het festival is veranderd. 

En natuurlijk is het niet alleen het overgaan van zeven verschillende digitale systemen naar een enkel wereldberoemd CRM-programma, al helpt Salesforce natuurlijk wel. Het is ook de manier waarop de programmeurs zich sinds vijf jaar inhoudelijk laten voeden door de associate artists, zoals dit jaar Christiane Jatahy. Hoe hun invloed wordt ingezet, legt Emily Ansenk helder uit. 

Maar COVID-19 heeft ook sporen nagelaten. Trauma's en gebroken carrières, natuurlijk, maar de rampzalige pandemie heeft er ook voor gezorgd dat het festival, net als zoveel andere kunstinstellingen, de online wereld heeft omarmd, met een enorme verjonging van het publiek tot gevolg.

En de socials natuurlijk. 

Ik ben benieuwd wat je van het interview vindt. Laat je het weten?

Leave a comment

Maar hoe was het nou?

Ik zag veel en vond maar één theaterstuk minimaal: de bijdrage van het Duits-Nederlands-Italiaanse gezelschap Wunderbaum dat met 'Alfa' een idee om iets te doen met Italiaanse auto's en de energietransitie liet stranden in zelfrelativering. En die zelfrelativering, daar moeten ze wat aan doen. Op dit festival zag ik veel mensen op het toneel die zichzelf, maar vooral hun vak, bloedserieus namen, en met recht. Die inzet is een andere reden waarom het publiek zo massaal naar dit festival gaat: niets wat hier gebracht wordt is inwisselbaar.

Hopelijk zijn de Wunderbaums ook bij andere voorstellingen gaan kijken. Voor zulke kruisbestuiving is een festival de ideale plek. 

The Romeo 

"Harrell zweeft met zijn dansers ver boven de definities van kunst uit. De vrolijke flow van de voorstelling, waaraan een twaalftal dansers van allerlei postuur en pluimage meedoet, is verslavend en aanstekelijk. Deze mensen van vlees, bloed en verleden verkleden zich steeds, showen trots hun outfits, dansen in een kring maar met de gezichten naar de zaal: ze vertellen enorme verhalen maar hebben daar geen woorden voor nodig." Trajal Harrells The Romeo is de relaxte voorstelling die je nu nodig hebt @Holland Festival.

Arthur Verocai

"De verbondenheid van de Braziliaanse sterren veranderde het podium van het Concertgebouw in een gezellige huiskamer waar ze rond de eettafel hun gedichten zongen. In de zichtlijn tussen hen in zag ik glunderende cellisten die het feestje vrolijk meevierden. Verocai, niet meer al te best bij stem, vond steun bij zijn vrienden en die warmte straalde af op de zaal." Ooit verguisde Braziliaanse held Verocai verovert het Holland Festival.

Sisyphe

"Ik dacht, oké, hij gaat van links naar rechts scheppen en dat is al bijzonder, maar hij doet er veel meer mee. Er zijn heel veel manieren waarop je zand kunt verplaatsen. En het gaat niet alleen om dat zand, maar ook over de taakjes, de dingen, de sleur die we allemaal als mensen herkennen." Hoor wat Maaike Muis meemaakte bij een man die zand verplaatst op het Holland Festival

Carmen

"En dan heb je de Franse Katia Ledoux nog als zingende Carmen. Wat een fenomenale zangeres, wat een stem, wat een expressie voegt zij toe aan de rol van de Flamencista, zoals ze in deze versie wordt genoemd. Zij laat heel Carré op zijn grondvesten trillen, wanneer ze zingt over de vrijheid die ze zoekt tegenover de benepen bezitsdrang van de mannen om haar heen." Carmen-bewerking door Wu Tsang laat zien hoe je respect en actualiteit combineert

11.000 Saiten

"Wat zou het mooi zijn wanneer er echte synergie zou zijn bij het Holland Festival en deze westerse opstelling zou zijn ingewisseld voor iets wat het Braziliaanse deel van de programmering zo goed doet. Ofwel: zou het omdraaien van de stoelen niet veel beter zijn, en we met zijn duizenden in een grote kring, een cypher, zouden kunnen genieten van het geweldige gebouw, de muziek rondom en elkaars gezichten?" Elfduizend snaren in een ronde tempel: hoogtepunt Holland Festival, maar ook gemiste kans?

Dat was het voor deze week. Vergeet niet om lid te worden, als je dat nog niet was. Of een donatie te doen.

Share Nieuwsbrief Cultuurpers

Tot de volgende!

Wijbrand Schaap, Hoofdredacteur

PS: Trigger warning

in 2021 sprak ik met Raoul Heertje over de redenen waarom mensen niet naar theater gaan: 'Je weet niet waar je aan toe bent.' Niet-bezoekers van theater maken duidelijk waar het misgaat met de kunst. Het blijkt dat veel mensen die misschien ooit een keer teleurgesteld zijn geweest, niet meer durven. Ze weten niet wat ze kunnen verwachten. In een artikel op zijn persoonlijke blog gaat Verkadefabriekdirecteur Jeffrey Meulman op het thema verder: zijn er trigger warnings nodig? Kijkwijzers en Trigger Warnings in het theater: op zoek naar de balans tussen verwachting en verrassing

Ik vind trigger warnings handig. Ik hou ook van duidelijke persberichten. En kaartjes met normale uitleg naast een kunstwerk in een museum. Ben ook fervent gebruiker van de site Does the Dog Die?.

PPS: Hufterproof leiderschap

In België kwamen berichten naar buiten over wangedrag van artistiek leiders, zoals Anne Teresa de Keersmaeker. Vandaag was in NRC te lezen over de nogal gebrekkige afhandeling van grensoverschrijdend gedrag door de leiding van Likeminds, en AT5 bericht over voortdurende hufterigheid bij Het Ketelhuis. In al die gevallen zijn ook leden van de Raad van Toezicht niet vrij van betrokkenheid bij de grensoverschrijding. In maart publiceerde Ingrid van Frankenhuizen over verkrachting binnen de technische ploeg van een theatergezelschap, waarop directie en Raad van Toezicht dreigden met dure processen. 

Want, en dat speelt bij alle zaken die in de openbaarheid komen: men vreest 'trial by media'. 

Over dat begrip wil ik het binnenkort eens wat uitgebreider hebben, want het is een bedenkelijke ontwikkeling dat journalisten als kwaadwillende partij worden geprofileerd in zaken waarin slachtoffers hun verhaal nergens anders kwijt kunnen. Dat komt vaak doordat organisaties alles in het werk stellen om hun eigen voortbestaan veilig te stellen, ten koste van de mensen op de werkvloer. 

Hufters zijn overal, ook in de journalistiek, maar de sector is er vooral bij gebaat om in alle openheid over het eigen functioneren te praten. Journalisten, zoals de collega's van NRC, AT5 en ondergetekende, spelen daar een essentiële rol in. Juist om juice channels de wind uit de zeilen te nemen.

Wat vooral nodig is, is een andere visie op artistiek en zakelijk leiderschap in de cultuursector. 

0 Comments
Nieuwsbrief Cultuurpers
Cultureel Persbureau
Cultuurpers publiceert over kunst en over kunstbeleid. We zoeken veel uit over de rare dingen die soms met, rond en in de kunstwereld gebeuren. We zijn daar best uniek in. Sterker nog: al sinds 2009 speelt dit netwerk van lezers, opinieleiders en professionele journalisten een cruciale rol als waakhond van de kunstsector en de cultuurpolitiek.