In de tweede helft van de jaren tachtig, toen Wim Deetman nog een kaassoufflé was en veel Utrechters van mijn leeftijd klettervestjes met gebroken geweertjes droegen, was het heel eenvoudig om te weten waar je tegen was. Dat kwam door een paar heldere uitgangspunten: iedereen die rechts was, was slecht. Christenen waren dom, hypocriet en eng. Iedereen die vastgoed verhuurde was een uitzuiger. Bezit was diefstal.
Alles wat je deed, tot de dingen die je naliet aan toe, was een daad van verzet. Een uitkering genieten was geen profiteren, maar het systeem geld afhandig maken. Zelf boeken en platen maken was geen hobbyisme, maar een protest tegen uitgeverijen en platenmaatschappijen. Succes was een voetval voor de commercie. Bij verkiezingen gaan stemmen was conformisme. Zelfs je gitaar stemmen was enigszins verdacht – streven naar harmonie was iets voor hippies, en zelfs 'fascist' was een minder erg scheldwoord dan dat.
--- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/c…
Listen to this episode with a 7-day free trial
Subscribe to Nieuwsbrief Cultuurpers to listen to this post and get 7 days of free access to the full post archives.
